Categorieën
Uncategorized

Geen water uit de kraan

Dinsdag 7 april 2020

Vanochtend ging ik naar de wc’s om handen te wassen en tanden te poetsen, maar het water was afgesloten. Ik stond daarna uren in de rij om drinkwater te halen. Om half tien kon ik daarmee mijn tanden poetsen.

Elke dag is er zo’n vier of vijf uur geen water. Soms de hele dag en niemand weet hoe dat komt. Ik maak me zorgen dat we niet regelmatig onze handen kunnen wassen. En hoe kunnen we ons aan de hygiënemaatregelen houden als er geen water is? Mijn moeder is constant bang dat we besmet raken met corona.

Om vijf uur vanmiddag was er weer water. Zonder water worden de wc’s snel heel vies. De stank is niet te harden. Je ziet dan naderhand overal gebruikte plastic flessen liggen.
Toen ik naar de wc ging werd ik opeens heel bang om een of andere ziekte op te lopen, om maar niet te spreken van corona. Ik wilde zo snel mogelijk weer weg.

Tandenpoetsen deed ik vanavond maar bij de tent.

Fragmenten (in Farsi) van onze whatsappgesprekken met Atifa:

برای من خیلی نگران کننده ست که نتونم دستامو چندبار در روز بشورم و چجوری بدون آب بهداشت رو رعایت کنیم.
مادرم خیلی نگرانه ماست تا در این محیط آلوده و شلوغ کمپ به ویروس کرونا مبتلا نشیم

Categorieën
Uncategorized

Zonder eten naar huis

Maandag 6 april 2020 

Foto: Het hek is op slot gegaan. Geen lunch vandaag 

Ik sta nu te wachten voor een hal waar vrouwen de lunch kunnen ophalen. Die hal is niet groot, als hij vol is doen ze hem dicht en moet je wachten tot hij weer open gaat. Het is hier enorm druk, je kunt geen millimeter afstand houden. De vrouwen in de rij praten de hele tijd over het coronavirus. Ze maken zich zorgen omdat ze geen voorzorgsmaatregelen kunnen nemen. Maar we moeten ons hier toch verzamelen voor het eten, veel keus hebben we niet.

Ik heb een uur voor de hal staan wachten, maar er was geen eten meer. De politie deed het hek op slot en niemand mocht meer naar binnen. Het komt vaak voor dat het eten opraakt en dat je zonder eten weer naar huis moet. 

Ik moet nu noodgedwongen eieren kopen op rekening. We krijgen aan het einde van de maand geld, maar daar kunnen we niet bij want we mogen het kamp niet verlaten.

Fragmenten (in Farsi) van onze whatsappgesprekken met Atifa:


یک ساعت پشت در منتظر بودم متاسفانه غذا تمام شد. وقتی آن سالن پر شود در را قفل میکنند و کسی را راه نمیدهند.
در بیشتر مواقع غذا تمام میشود و افرادی که بیرون منتظر میشوند مجبورند بدون غذا برگردند.